Erkeklerde prostatit türleri ve formları: nedenleri, belirtileri ve tanı, tedavi

Prostat bezi anlamına gelen anatomik Latince prostat teriminden hastalığın adı oluşmuştur - prostatit. Prostat bir erkek organı olduğu için sadece erkeklerde teşhis edilir. Sanılanın aksine prostat iltihabı yaygın bir hastalık değildir. İnsidans – tüm ürolojik tanıların %9’u. Ancak kronik prostatit, 50 yaş altı erkeklerde en sık görülen ürolojik hastalıktır; hastalık ciddidir, hoş olmayan sonuçları vardır ve belli bir aşamada oldukça tehlikelidir. Prostatit türlerini ve belirtilerini anlayalım.

Nedenleri ve sınıflandırma

Prostat bezindeki iltihaplanmanın tüm nedenleri iki gruba ayrılır: bulaşıcı ve bulaşıcı olmayan.

Tablo: Prostatitin neden grupları - karşılaştırma

Bulaşıcı	Bulaşıcı olmayan
Cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlar. Vücuttaki kronik bulaşıcı odaklar: sinüzit, böbrek patolojisi, bademcik iltihabının kronik evresi vb. Genitoüriner ve pelvik organlarda yapılan ameliyatlardan sonra prostatta enfeksiyon oluşabilir.	Bulaşıcı olmayan prostatitin ortaya çıkma nedenleri genel bir bölüm altında toplanabilir - yanlış yaşam tarzı. Hastalığa şunlar neden olur: azalmış fiziksel aktivite; hareketsiz aktivite veya sadece uzun süreli hareketsizlik; hipotermi; yeterince güçlü bağışıklık; cinsel hareketsizlik (yoksunluk); cinsel hiperaktivite; aşırı miktarda alkol ve diğer zararlı bağımlılıklar.

Bu arada. Prostatit oluşumu her zaman patojenin organa izole edilmiş nüfuzundan önce gelmez. Çeşitli yaralanmalar, hormonal patolojiler, bozulmuş lenf dolaşımı veya kan durgunluğu hastalığın başlangıcına katkıda bulunabilir.

1. En yaygın patojen Escherichia coli'dir. Vakaların %86'sında prostat iltihabına E. coli neden olur.
2. Bunu klebsiella bakterileri takip etmektedir.
3. Protein cinsinin bakterileri.
4. Gram pozitif bakteriler enterokok.
5. Gram negatif pseudomonas aeruginosa (Pseudomonas aeruginosa).

Koch basili veya Treponema pallidum gibi spesifik patojenler çok nadir durumlarda prostatite neden olur.

NIH ABD Sınıflandırıcısı

Prostat iltihabı, içinde lokalize olan inflamatuar bir sürecin eşlik ettiği bir hastalıktır. Sürecin süresi hastalığın biçimine bağlıdır - akut veya kronik. İkincisi, süreç üç aydan fazla sürerse teşhis edilir.

Tüm dünya, 1995 yılında Amerika Ulusal Sağlık Enstitüsü tarafından onaylanan sınıflandırıcıyı kullanıyor. Dört kategori ve iki alt kategori içerir.

Tablo: Prostatit kategorileri ve tanımı

Kategori	Tanım
Akut form	Enfeksiyöz nitelikteki prostatın akut iltihabı teşhis edilir. Aşağıdaki özelliklere sahiptir: idrarda bakteri var; vücut ısısı artar; lökosit seviyesinde artış; zehirlenme var.
Kronik form (bakteriyel)	Enflamasyon belirtileri var. Ejakülat ve prostat salgılarındaki lökositler ve bakteri sayısı normu aşıyor. İdrar testi yüksek lökosit sayısını ve patojenik bakterilerin varlığını gösterir.
Pelvik ağrı sendromu olarak da adlandırılan kronik form (bakteriyel)	Ana klinik semptom üç aydan uzun süredir ağrının varlığıdır. Aynı zamanda salgılarda, idrarda ve ejakülatta patojenik mikroplar tespit edilmez. Pelvik ağrı sendromu olarak da adlandırılan kronik form (bakteriyel)
İnflamasyon belirtileri olan kronik form	Lökosit sayısında fazlalığın eşlik ettiği uzun süreli ağrı sendromu. Standart genel testler patojenlerin varlığını tespit etmez.
İnflamasyon belirtisi olmayan kronik form	Ağrı sendromu vardır ancak lökosit düzeyi aşılmamıştır ve standart yöntemlerle patojenik organizmalar tespit edilememiştir.
Kronik prostatitin asemptomatik formu	Tanımdan da anlaşılacağı gibi, hastalık semptomların yokluğunda ortaya çıkar. Tanısal histoloji yapılarak rastgele tespit edilebilir.

Bu arada. Bu sınıflandırma, nadir görülen ve kronik alt formlardan biri olarak kabul edilen granülomatöz prostatiti içermemektedir.

Akut prostatit

Akut formda prostatın inflamatuar hastalığı birinci kategoriye aittir ve enfeksiyonun bakteriyel doğasına sahiptir.

Akut prostatit, prostat bezinin dokusunun bakteriyel enfeksiyonunun neden olduğu, prostat bezinin akut inflamatuar bir hastalığıdır.

Önemli! Bu durum, akut aşamada hastanın acil tıbbi müdahaleye ihtiyaç duyması nedeniyle diğer tüm formlardan farklıdır.

Hastalığa, vücudun mikroflorasında bulunan ve normu temsil eden bakteriler neden olur. Ancak prostat bezine ekildiğinde, eşlik eden faktörlerin etkisi altında hızla kötüleşen bir inflamatuar süreç geliştirirler.

Bu arada. Nadir durumlarda, organda yapılan karmaşık bir biyopsi sonucu prostatın inflamatuar sürecinin alevlenmesi meydana gelebilir.

Belirtiler

Akut inflamasyonu olan hastalar aşağıdaki semptomlardan şikayetçidir.

1. Ateş ve titreme.
2. Artan rektal sıcaklığa geçin.
3. Vücut sıcaklığı ile rektal sıcaklık değerleri arasında bir derece veya daha fazla fark (normalde ½ derece).
4. Bel bölgesinde ağrılı ağrı hissi, sırtın tamamını saran ağrı.
5. Pelviste, alt karın bölgesinde, perinenin derinliklerinde, anüs çevresinde ağrı.
6. Kasık ve skrotumda ağrıyan ağrı.
7. Çok sık idrara çıkmak.
8. Noktüri, gece dürtüsüyle belirlenen idrar yapma ihtiyacıdır.
9. Dizüri, yanma ve batmanın eşlik ettiği ağrılı idrara çıkmadır.
10. İdrarın olası tutulması (durgunluğu) ile birlikte idrar yapma zorluğu.
11. Zehirlenme.
12. Baş ağrısı ve kas ağrısı.
13. Zayıflık, yorgunluk.
14. Kabızlık veya ağrılı bağırsak hareketleri.
15. Hemospermi - ejakülattaki kan elemanları.
16. Sıvıların üretradan boşaltılması: beyaz, renksiz, yeşilimsi veya sarı.

Önemli! Akut form diğerlerinden daha az yaygındır, ancak sepsis, sistit, piyelonefrit ve diğer artan enfeksiyonların başlangıcına neden olabilir, bu nedenle belirtileri tespit edilirse acil hastaneye yatış gerekir.

Teşhis

Prostatın akut iltihabı, tipik semptomlar ve belirgin şiddeti nedeniyle kesin olarak teşhis edilir.

Tanı muayenesinin asgari kapsamı aşağıdaki prosedürleri içerir:

• Rektal sıcaklığın ölçülmesi ve göstergelerinin vücut sıcaklığı göstergeleriyle karşılaştırılması;
• Kasık ve perinenin görsel muayenesi;
• Anüs ve lenf düğümlerinin dokunsal muayenesi;

• Akut fazı belirlemek için kan ve idrarın genel analizi, dört bardak testi;
• Prostat salgılarının ve idrarın bakteriyolojik incelenmesi;
• Üretranın akıntısının mikroskobik ve PCR incelemesi (üretradan smear);

• TRUS bezleri;
• Seçilen alanların biyopsisi;
• Pelvik bölgenin BT ve MRI'sı.
• Prostatın manyetik rezonans görüntülemesi

Daha önce de belirtildiği gibi, rektal sıcaklık daha yüksek olacak ve vücutta ½ dereceden fazla bir fark yaratacaktır.

Anal geçişi palpe ederken hasta keskin bir ağrı hisseder. Prostat her zaman hiperemik ve şişkindir. Aynı zamanda sıcaktır, gerilir (genişler) ve homojen olmayan sıkışmalar içerir.

Bu arada. Çoğu zaman akut dönemde dayanılmaz ağrı nedeniyle palpasyon zor, hatta imkansızdır. Bu durumda ağrı ve spazmları gidermek için sedasyon eşliğinde analjezi uygulanır.

İdrarda artan sayıda lökosit bulunur. Bakteri, analiz için alınan tüm biyolojik sıvılarda veya bunların herhangi birinde tespit edilir. Kandaki tablo akut bulaşıcı süreçler için tipiktir. Sepsis oldukça nadir görülen bir komplikasyondur; şiddetli ateşe, semptomların aşırı şiddetine ve zehirlenmeye neden olur. Bu belirtiler zorunlu kan kültürü gerektirir.

Önemli! Teşhis prosedürlerinden biri, salgıların serbest bırakılması için prostat masajıdır. Ancak akut süreçte enfeksiyonun tüm vücuda yayılmasına ve akut sepsis oluşmasına neden olabileceği için yasaktır.

Akut evredeki bakteriler hemen hemen tüm biyolojik sıvılarda mevcut olduğundan ve analiz sırasında kolaylıkla izole edilebildiğinden, masajın uyarılarak salgıların dışarı akmasına gerek kalmaz.

Prostat biyopsisinde de yan enfeksiyona yol açabileceğinden alevlenme endikasyonu yoktur.

Kronik fazda bakteriyel prostatit

Resim, semptomların şiddetinin zayıflığı veya sanal yokluğu nedeniyle akut formun klinik tablosundan farklıdır. Artan sıcaklık, şiddetli ağrı, zehirlenme, yani hasta, akut fazın yukarıdaki tüm belirtilerini ancak kronik form şiddetlendiğinde yaşayacaktır.

Belirtiler

Kronik seyirde semptomlar silinir ve hastanın şikayetleri şu şekilde olabilir.

1. İdrar fonksiyon bozukluğu.
2. Ereksiyonun değişmesi (bozulması).
3. Tamamen kaybolana kadar cinsel arzu azalıyor.
4. Kontrol edilemeyen gecikmeler veya erken boşalma.
5. Sinirlilik ve artan duygusal arka plan.
6. Depresif duygular, kaygı.

Tavsiye. Gördüğünüz gibi, kronik formda acil hastaneye kaldırılmanın (ve hatta bazen bir doktora görünmenin) hiçbir nedeni yoktur, en azından önemli olanlar yoktur. Ancak hastalık derhal tedavi edilmelidir, çünkü herhangi bir kronik süreç er ya da geç ağırlaştırılmış bir biçim alır ve duygusal deneyimler ve mahrem alanın baskısı yaşam kalitesini önemli ölçüde azaltır.

Teşhis

Akut semptomlar olmadan tanı zorlaşır. Hastalık o kadar belirgin değildir ve semptomlar belirsiz bir şekilde yorumlanabilir, çünkü bunlar aynı anda sadece prostat iltihabının değil, çok sayıda hastalığın belirtileridir.

Teşhis algoritması aşağıdaki gibidir.

1. Anamnez alınması, genel klinik durumun değerlendirilmesi.
2. İdrarın genel muayenesi, mikrofloradaki değişiklikler için kültür alınması.
3. Genital sistem yoluyla edinilen enfeksiyonların hariç tutulması (PCR çalışması).
4. Üroflowmetri, idrara çıkma ritmindeki değişiklikleri izleme işlemidir.
5. Sıvıda PSA antijeninin varlığı açısından sekresyonların incelenmesi.
6. Üçüncü taraf teşhislerini dışlamak için sadece prostatın değil aynı zamanda pelvis ve peritonun da ultrasonu.
7. Ürografi.

Kronik formda abakteriyel prostatit

Kronik abakteriyel prostatit veya diğer adıyla kronik pelvik ağrı sendromu adı verilen bir prostatit türü yaygınlaştı.

Bakteriyel olmayan prostat iltihabı olasılığı varsa, ilk çalışmalarda patojen tespit edilmediğinde abakteriyel prostatit tanısı doğrulanır. Zamanında teşhis edilmezse ve tedavi edilmezse, sürekli ağrının eşlik edeceği geç bir aşama gelişecek ve hastaya yapılan tüm yardım, yalnızca semptomların geçici olarak ilaçla bastırılmasına indirgenecektir.

Belirtiler

Bakteriyel olmayan prostatitin karakteristik semptomları.

1. Pelvik bölgede ağrı, perine ağrısı, bel ağrısı.
2. Rahatsız idrara çıkma.
3. Rahatsız edici ağrılı hislerin eşlik ettiği hoş olmayan cinsel ilişki.
4. Çeşitli tiplerde gastrointestinal bozukluklar.
5. Zayıflık, uyuşukluk.
6. Uykusuzluk hastalığı.
7. Daha sonraki bir aşamada depresif durumlar.

Pelvik ağrı sendromu esas olarak prostat organının nöromüsküler süreçlerindeki değişikliklere bağlı olarak ortaya çıkar. Başlıca nedenleri stres ve hareketsiz yaşam tarzıdır.

Teşhis

Asemptomatik formdan sonra bu hastalığın tanısı en zor olanıdır. Teşhis koymanın özgüllüğü, doktorların hastalığın diğer tüm biçimlerinin ve üçüncü taraf teşhislerinin reddedildiği dışlama yoluyla çalışmak zorunda olmasıdır.

1. Öncelikle hasta geldiğinde doktor onun tıbbi geçmişini inceler.
2. Daha sonra mevcut şikayetler dinlenir.
3. Bunu ayrıntılı bir kan testi için sevk takip eder.
4. İdrarda mikroorganizmaların varlığını kontrol etmek için bir kültür yapılır.
5. Bakteriyel smear yapılır.
6. Enfeksiyonlara karşı prostat salgılarının kültürü yapılmalıdır.
7. Kan testinde lökosit düzeyi aşılmışsa ancak idrar ve sekresyonlarda patojen tespit edilmiyorsa hasta ultrasona veya MR'a gönderilir.

Ultrason, genişlemiş bir prostatı ve bezin gözle görülür bir genişlemesinin yokluğunda organın duvarlarındaki değişiklikleri tespit edebilir. MRI, sinir uçlarındaki değişikliklerin üç boyutlu bir resmini sağlar; bu, sinir uçlarındaki sıkışmanın yerini ve derecesini belirlemek için kullanılabilir.

Asemptomatik kronik prostatit

Bu form belirti vermeden ortaya çıktığı için bu hastalığın belirtileri azdır. Tanı, semptomsuz idrar yollarında kalıcı kolonizasyon olan asemptomatik bakteriürinin varlığı ile konur.

Bakteriüri tanısı, mümkün olduğunca steril koşullar altında toplanan ve bakteri üremesi başlamadan laboratuvara gönderilen idrar örneklerine dayanır.

Ayrıca asemptomatik prostatit tanısında ikinci işaret, mesanedeki iltihaplanma sürecinin bir sonucu olan lökositidir. İdrar sedimentinin mikroskobik analizi ile tespit edilir.

Farklı prostatit formlarının tedavisi

Prostatit tedavisi esas olarak konservatif olarak gerçekleştirilir. Ancak özel durumlarda, düşük etkinliği ve ameliyat sonrası çok sayıda komplikasyonun saptanması nedeniyle pek yaygın olmayan cerrahi tedavi kullanılır.

Ameliyat

Prostat ameliyatı sonrası hastaların sadece %45'inde tam iyileşme gözlenir. %40'ında hastalık tekrarlar.

Bu arada. Ameliyat edilen hastaların neredeyse% 80'inde cinsel fonksiyon kaybı, tekrarlayan boşalma, üreter daralması ve diğer tehlikeli patolojiler gibi yaşamın kalitesi ve sosyal göstergelerinde bozulmaya yol açan komplikasyonlar vardır.

Cerrahi tedavi yalnızca aşağıdaki katı endikasyonlar için reçete edilir:

1. Cerrahi olmayan tedavinin uzun süre etkisiz kalması.
2. Komplikasyonlarla ilişkili acil durumlar.
3. Prostat apsesi oluştu.
4. Pelvik inflamasyon.
5. Paraproktit, peri-bağırsak dokusunun apse iltihabıdır.
6. İdrar sıvısında kan.
7. İdrar kanalının tıkanması ve bunun sonucunda anüri.
8. İdrar retansiyonu nedeniyle mesanede oluşan taşlar.
9. Belirgin bir biçimde iyi huylu prostat hiperplazisi.
10. Onkolojik bir süreci tetikleyen kronik prostatit.

Endikasyonların yanı sıra, cerrahi müdahaleye ilişkin bir takım yasaklar da vardır:

• yaş 70'in üzerinde ise;
• genitoüriner organlarda akut inflamasyon var;
• akut solunum yolu viral enfeksiyonu var;
• hasta kardiyovasküler veya pulmoner hastalıklardan muzdariptir;
• hastanın hipotiroidizmi var;
• diyabet tanısı konmuş;
• Hasta hemofili hastasıdır.

Tablo: Cerrahi yöntemlerin tanımı

Yöntem	Tanım
Prostatektomi	Prostat organının tamamen çıkarılması. Damarlar ondan kesilir, yakındaki lenf düğümleri ve seminal veziküllerin paralel olarak çıkarılmasıyla organ çıkarılır. Operasyon genel anestezi altında neşterle ya da endoskop yardımıyla yapılabilir.
Prostat rezeksiyonu	Lezyonun derinliğine bağlı olarak çeşitli tiplerde olabilen bir organın kısmen çıkarılması. Neşter, laparoskop veya rezektoskop ile yapılabilir (bu yöntem en az travmatik olanıdır).
Sünnet	Penisin başını kaplayan sünnet derisinin kesilmesi. Bu sayede prostatitin bazı kronik formları tedavi edilmiş olur ve bu hastalığın da önüne geçilmiş olur.
Apse drenajı	Prostat irinle dolduğunda ortaya çıkar. Operasyonun ultrason kontrolü ile delici bir iğne kullanılarak gerçekleştirilir.

Konservatif tedavi

Hem akut hem de kronik bakteriyel prostatitin tedavisi, modern ürolojinin karşı karşıya olduğu en zor görevlerden biridir. Tıbbın başarıları tartışılmaz olmasına rağmen, prostatitli hastaların sonuçsuz ve nüksetmeden tam olarak tedavi edilmesi, zamanında ve doğru teşhisle bile vakaların% 100'ünde mümkün değildir.

Akut sürecin tedavisinin özellikleri

Alevlenmelerin tedavisi, antibiyotik ilaçların kombinasyon halinde kullanılmasına dayanır. İlaçların isimleri ve özellikleri aşağıdaki tabloda verilmiştir.

Test ve kültür yoluyla, onu engelleyen patojenik virüsün tipini belirlemek için bir grup antibiyotik belirlenir. Doğru ilaç seçimi ile etki birkaç gün içinde ortaya çıkar. Ancak patojenin tamamen ortadan kaldırılması ve hastalığın kronikleşmesinin önlenmesi için tedavi süreci en az dört hafta devam eder.

Tavsiye. Güçlü bakterisidal antibiyotikler tercih edilir ve özellikle immünosupresyona yatkın hastalarda bakterisidal etki oluşturacak yeterli dozlarda olmalıdır.

Prostatitin başlangıç aşaması veya hafif alevlenmesi ayakta tedavi bazında tedavi edilebilirken, şiddetli zehirlenmesi olan ve genel durumu kötüleşen hastalar, derhal intravenöz antibiyotik başlanmasıyla acil hastaneye kaldırılır. Tedavi sırasında yatak istirahati ve fiziksel aktivite eksikliği önerilir.

Kronik bakteriyel ve bakteriyel olmayan formların tedavisinin özellikleri

Kronik bir bakteriyel süreç için uzun süreli antibakteriyel tedavi kullanılır. Ek olarak, ağrıyı ve iltihabı hafifleten NSAID'lerden üreteri normalleştirmek için alfa-1 adrenerjik blokerlere, antidepresanlara ve sakinleştiricilere kadar bir dizi tıbbi blok reçete edilir.

Abakteriyel prostatit, antiinflamatuar ilaçlarla tedavi edilir.

Tablo: Prostatit tedavisi için araçlar

Fon grubu
Antibakteriyel ilaçlar - bakteriyel bileşeni ortadan kaldırır
Steroid olmayan antiinflamatuar ilaçlar – ağrıyı azaltır, inflamatuar süreci ortadan kaldırır
Hormonal - NSAID'ler aynı amaç için etkisiz olduğunda reçete edilir.
Alfa blokerler - üretranın kaslarını gevşeterek idrar çıkışını normalleştirir.
Antispazmodikler - kan damarlarının kaslarını gevşeterek salgıların çıkışını normalleştirir.
Kas gevşeticiler – üretra ve perine kaslarını gevşetir.
Biyodüzenleyici peptidler – prostattaki metabolik süreçleri normalleştirir.
Antidepresanlar.
Bitkisel ilaçlar.

Prostat iltihabını tedavi etmek için halk arasında yaygın olarak tavsiye edilen geleneksel tıbba gelince, bu amaçlara yönelik hiçbir bitki veya bitkisel koleksiyon bulunmamaktadır. Aşağıdaki şifalı bitkileri kullanabilirsiniz:

• civanperçemi;
• elecampane;
• kırlangıçotu;

• şerbetçiotu;
• Leuzea;
• İsveç kirazı;

• ısırgan otu;
• hatmi;
• papatya;
• Bergenia.

Dört yemek kaşığı miktarındaki birkaç bileşenden oluşan bir karışım, bir litre kaynar su ile bir termos içine dökülür ve 12 saat bekletilir. Bundan sonra infüzyon günde üç kez, bir bardağın üçte biri kadar ağızdan alınır. Tedavi süresi dört aya kadardır ve sadece kronik prostatit için ve bir doktora danıştıktan sonra.

Tavsiye. İyileşme sürecine büyük zarar verebileceğinden herhangi bir ev yapımı fitil, lavman vb. Hazırlamaya gerek yoktur. Akut prostatitte, sepsisin başlangıcı olabileceğinden masaj ve her türlü ısıtma da kontrendikedir.

Prostatit bir ölüm cezası değildir ve mutlaka erkeklik kaybı, cinsel fonksiyonun tükenmesi ve buna kesin bir sonuç olarak atfedilen diğer patolojileri gerektirmez. Prostat tedavisi uzun ve zor bir süreçtir, ancak inflamasyonun ilk belirtilerine ne kadar erken dikkat edip tedavi etmeye başlarsanız sonuç o kadar eksiksiz olacaktır. <